Galerie de la Béraudière

Germaine Richier (1902-1959), ook L’Ouragane genoemd door intimi, naar de naam van een van haar beelden, wordt in 1902 geboren in de Provence. Ze volgt een klassieke opleiding in Parijs in het atelier van Bourdelle, een oud-leerling van Rodin, wiens techniek een blijvende invloed zou hebben op haar werk.

Deze beeldhouwster heeft haar volledige plastische zoektocht op de menselijke figuur gericht. Aanvankelijk maakt ze realistische naaktbeelden en bustes, waarna haar werk evolueert naar meer hybride figuren. Richier legt de basis van een bijzondere beeldtaal, met een sterke dialoog tussen mens en natuur. Ze gaat zo ver met haar experiment dat ze takken, bladeren, stenen en andere organische materialen in de pleister aanbrengt.

Germaine Richier behandelt de materie op een erosieve manier door haar te bewerken met inkepingen en krassen, door op een voor haar tijd zeer moderne manier te spelen met een soort ‘accidentele’ esthetiek. Met deze ruwe behandeling verkent ze een nieuw beeld van de menselijkheid in een periode getekend door de oorlog. Haar emotionerende en krachtige werken geven uiting aan een confrontatie tussen het barbaarse van de conflicten en de kwetsbaarheid van de menselijke geest.

Kleur is een constante in de werken die ze maakt tijdens de tien laatste jaren van haar leven. Ze duikt op in verschillende vormen: verf, email en gekleurd glas. “De kleur is er niet om een detail te suggereren, maar om de vormeenheid te verstoren, het bizarre van het werk te onderstrepen, een effect met het materiaal te bereiken, om de blik te vangen en te verrassen. (...) Het zorgt ook voor samenwerkingen met bevriende schilders, onder wie Maria Helena Viera da Silva, Hans Hartung en Zao Wou-Ki.” 1

Richier is een van de eerste Franse beeldhouwsters die al bij leven van internationaal succes genoot. In 1952 had ze reeds tentoongesteld in tal van musea in Zwitserland, Nederland, Duitsland maar ook in de Verenigde Staten en Zuid-Amerika. In 1956 was ze ook de eerste vrouw met een retrospectieve in het Parijse Musée National d’Art Moderne. 1959 werd getekend door een belangrijke retrospectieve georganiseerd in het Musée Picasso in Antibes, die ook meteen haar laatste tentoonstelling bij leven was. Germaine Richier overleed veel te jong, in 1959, in Montpellier, toen ze 57 jaar was.

Het doet de Galerie de la Béraudière veel plezier een tentoonstelling te wijden aan deze bijzondere kunstenares en het kleurgebruik in haar werken. De scenografie van de tentoonstelling zal worden verzorgd door de getalenteerde Charles Kaisin. Speciaal voor deze gelegenheid zal er een catalogus worden gepubliceerd.