Jean Léon Fautrierwas een Franse schilder, graveur en beeldhouwer. Hij werd in 1898 geboren en stierf in 1964.
Fautrier wordt samen met Jean Dubuffet beschouwd als een van de meest representatieve schilders van de informele kunst. Hij was ook een pionier op het gebied van de ‘haute pâte’-techniek (Engels: matter painting), waarbij de textuur van de verf duidelijk naar voren komt.
In de vroege jaren 1910 verhuisde hij naar Londen waar hij in 1912 werd toegelaten tot de Royal Academy of Arts.
In 1917 werd Fautrier opgeroepen in het Franse leger en beleefde hij de horror van de loopgraven. Na de Tweede Wereldoorlog verhuisde hij naar Parijs, waar hij zijn schilderscarrière aanving.
In 1927 maakte hij een reeks figuratieve schilderijen waarin donkere tinten overheersen.
Fautrier was getekend door de Duitse bezetting en werd kort door de Gestapo gearresteerd: in 1943 zag het project Otages (gijzelaars) het licht, dat de wreedheid en barbaarsheid van de oorlog in herinnering riep. Deze schilderijen werden in 1945 tentoongesteld: een bewonderend publiek ontdekte Fautriers schilderijen voor het eerst.
In 1956, in reactie op de invasie van Boedapest door de Russen, hernam Jean Fautrier het motief van de gijzelaars voor het vervolg op de reeks: Têtes de partisans (partizanenhoofden).
Tot slot maakte Fautrier, tot aan zijn overlijden in 1964, schilderijen die meer gestructureerd waren en waarin strepen, gekleurde lijnen en rasters elkaar overlappen.